این دیپلمات کهنهکار همچنین اضافه کرد: «نگرانی افکار عمومی ما هم درست است و این نگرانیها و ناراحتیها را برای ما ایجاد کرده و این برخورد باید در مسیری باشد که باطلالسحر اقدامات عربستان سعودی باشد. لذا در حالی که باید نیازهای عاطفی افکار عمومی را پاسخ داد اما نباید سیاستهای خود را تغییر دهیم و در مسیری قرار بگیریم که نیازهای عربستان را تأمین کند».
آقای سخنگو حرف درستی میزنند اما نتیجهای میگیرند که اصلا درست نیست. درست است که جمهوری اسلامی ایران نباید بهدنبال تنشآفرینی باشد و تنش اصولا جایی در تامین منافع ملی ما نداشته، ندارد و نخواهد داشت اما سوال اینجاست: مرز بین تنش نیافریدن و ذلیلانه رفتار کردن کجاست؟ در ماجرای فاجعه منا و نحوه برخورد با آن، مجموعه دولت بهحدی ضعیف عمل کرد که حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای رهبر حکیم انقلاب اسلامی بهناچار وارد میدان شدند و عربستان سعودی را به «واکنش سخت و خشن» تهدید کردند. خب! سوال اصلی از آقای انصاری این است که آیا آن موضع رهبری از نظر ایشان تنشزاست؟ نامبرده باید موضع خود را دقیقا مشخص کند که این تنشزا نبودن تا چه حد با موضع قاطع رهبر بزرگوار انقلاب در آن برهه قابل جمع است؟
ایشان که نگران اقدامات رسانهها در حمله به ریزدولتهای حامی عربستان در ماجرای قطع روابط با جمهوری اسلامی ایران است، چرا دقیقا به مردم نمیگوید وقتی ملیجک دربار آلسعود [«عادل جبیر» وزیر خارجه عربستان] تحقیرآمیزترین ادبیات را درباره ملت و مقامات ایران بهکار میبرد، وزارت متبوع ایشان تا چه اندازه منفعلانه موضعگیری کرد!
ایشان البته از یک نظر راست میگوید؛ اینگونه موضعگیریهای ضعیف و برجام دقیقا همراستا هستند. دولت روحانی اصولا در سیاست خارجی برنامهای جز عقبنشینی ندارد. این همان «کلید» در ادبیات دولت یا «باطلالسحر» در ادبیات آقای سخنگو است. برجام هم دقیقا عقبنشینی از مواضع و حقوق هستهای بود و این مواضع منفعلانه هم عقبنشینی از مواضع قاطع منطقهای در برابر استکبار و ارتجاع است. دولت روحانی دقیقا برنامه عقبنشینی خود را میخواهد در حوزه منطقهای هم بهکار گیرد، منتها وجود بازیگران غیردولتی قدرتمند در این عرصه تاکنون چنین اجازهای به این دولت نداده است. همین نوع مواضع است که بسیاری را نسبت به حضور وزیر امور خارجه در مذاکرات صلح سوریه نگران میکند، هرچند باز هم باید متذکر شد ظریف و بالاتر از او در دستگاه دولت درباره سوریه و سایر مسائل منطقهای، تصمیمگیرنده نهایی نیستند که اگر بودند، الان در سوریه اثری از متحدان ایران نبود.
دیپلماسی دولت روحانی یکبار و برای همیشه باید تکلیف خود را با هویت انقلاب اسلامی و مواضع مستحکم امام راحل(ره) و رهبر حکیم انقلاب در برابر استکبار روشن کند. نسبت با این هویت است که میتواند منافع ملی را دقیقا تعریف کند.
دشمن عقل
امام علی علیه السلام :
اَلْهَوى عَدُوُّ الْعَقْلِ؛
هواى نفس، دشمن خرد است.
شرح غرر: ج1، ص68